αυτοανοσα νοσηματα

Τα ρευματολογικά ή αυτοάνοσα νοσήματα είναι νοσήματα που αφορούν τον συνδετικό ιστό του σώματος. Χαρακτηρίζονται ως αυτοάνοσα γιατί οφείλονται σε διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται σε υγιή όργανα του ίδιου του οργανισμού. Το αποτέλεσμα είναι η φλεγμονή και δυσλειτουργία του οργάνου- στόχος.

Μερικά από τα χαρακτηριστικά αυτοάνοσα νοσήματα, που όμως αφορούν και τη δερματολογία αποτελούν ο Ερυθηματώδης Λύκος, η Ψωριασική Αρθρίτιδα, η Σκληροδερμία.
Ο Ερυθηματώδης Λύκος περιλαμβάνει 3 μορφές, και προσβάλλει το δέρμα, τις τρίχες, αλλά και όργανα της εσωτερικής παθολογίας. Χαρακτηριστικό στο νόσημα αυτό είναι η φωτοευαισθησία την οποία παρουσιάζει. Η διάγνωση γίνεται μετά από την κλινική υποψία με τη λήψη ιστοτεμαχίου δέρματος για ιστοπαθολογική εξέταση και ταυτόχρονο εργαστηριακό έλεγχο.
Η ψωριασική αρθρίτιδα αποτελεί την αρθρίτιδα που εμφανίζεται σε άτομα πάσχοντα από ψωρίαση. Δύναται η αρθρίτιδα αυτή να προηγείται της ψωρίασης. Σε αυτές τις περιπτώσεις η αντιμετώπιση γίνεται με λήψη συστηματικής αγωγής και πάντοτε σε συνεργασία με τον ρευματολόγο.
Η σκληροδερμία είναι ένα νόσημα που επηρεάζει τις ελαστικές ίνες του δέρματος και δημιουργεί ανελαστικότητα. Τα αποτελέσματα γίνονται ορατά σε περιοχές του σώματος εντοπισμένες ή διάχυτες που παρουσιάζουν περιορισμό της κινητικότητας. Η σκληροδερμία όμως μπορεί να επηρεάσει και τα όργανα εσωτερικής παθολογίας, αλλά συνήθως στις διάχυτες και επίμονες μορφές της. Και σε αυτή την περίπτωση η αντιμετώπιση θα πρέπει να γίνει σε συνεργασία με το ρευματολόγο.