ΙΟΓΕΝΗ ΝΟΣΗΜΑΤΑ

Τα ιογενή νοσήματα της παιδικής ηλικίας μπορεί να αφορούν εντοπισμένη περιοχή του δέρματος ή να προσβάλλουν το παιδί όπως οι κοινές ιώσεις.

Στα εντοπισμένα νοσήματα απαντώνται συνήθως οι μυρμηκιές και η μολυσματική τέρμινθος. Και τα δύο είναι καλοήθη νοσήματα. Οι μυρμηκιές εμφανίζονται ως βλάβες μεμονωμένες ή συρρέουσες με υπερκεράτωση και ανάλογα με την περιοχή του σώματος που εμφανίζονται έχουν και αντίστοιχη μορφολογία.

Για παράδειγμα, στο πρόσωπο εντοπίζονται οι ομαλές μυρμηκιές. Είναι ομαλές βλατίδες χωρίς έντονη υπερκεράτωση και χωρίς ιδιαίτερη συμπτωματολογία. Αντίθετα, οι μυρμηκιές που παρουσιάζονται στα πέλματα φέρουν έντονη υπερκεράτωση και είναι επώδυνες κατά τη βάδιση. Η αντιμετώπιση χρήζει επιμονής και γίνεται με συνδυασμό χρήσης κρυοθεραπείας και τοπικών σκευασμάτων. Ωστόσο, ιδιαίτερα επίμονες και ανθεκτικές στη θεραπεία είναι οι περιωνύχιες μυρμηκιές.
Η μολυσματική τέρμινθος συνήθως απαντάται σαν μεμονωμένες βλατίδες στον κορμό. Η αντιμετώπισή τους είναι εύκολη και σύντομη, αρκεί να μην υπάρχει επαναμόλυνση. Σε όλα τα ιογενή νοσήματα αυτής της φύσης θα πρέπει να επισημανθεί ότι ο τραυματισμός του δέρματος από π.χ. συνεχή ξεσμό, μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα εμφάνιση της βλάβης στο σημείο εκείνο.

Τα συστηματικά ιογενή νοσήματα περιλαμβάνουν τα κλασσικά νοσήματα της παιδικής ηλικίας, όπως ανεμοευλογιά, ερυθρά και ιλαρά. Σε αυτά συνήθως το παιδί εμφανίζει το εξάνθημα μετά από επαφή με άλλο πάσχον παιδί και μετά από ημέρες εμπυρέτου και γενικής κακουχίας. Παρόμοια συμπτώματα υπάρχουν και στα λοιπά ιογενή νοσήματα αυτής της κατηγορίας, που όμως ο εντοπισμός και το είδος του εξανθήματος βοηθάει στη διαφοροδιάγνωση. Τέτοια νοσήματα είναι για παράδειγμα το λοιμώδες ερύθημα, το Gianotti-Crosti και η Νόσος χειρών – ποδών – στόματος. H αντιμετώπιση, μετά βέβαια από τη σωστή διάγνωση, γίνεται όπως και στα λοιπά συστηματικά ιογενή νοσήματα σε συνδυασμό με εργαστηριακό έλεγχο.